เขาเผลอมองริมฝีปากเธอแล้วกลืนน้ำลาย หากริมฝีปากของเขาแนบลงไป มันจะนุ่มนวลหอมหวานขนาดไหนนะ “เอ่อ...เรา ..บ้าไปแล้ว”
“อะไรนะคะ” สองแก้มแดงปลั่งของเธอ บ่งบอกให้รู้ว่าเธอเริ่มเมาแล้ว และอีกสักพัก เธอคงจะหมดสติ หมดฤทธิ์เดช ง่ายต่อการหิ้วไปไหนมาไหน
จากแก้วนั้นสู่แก้วต่อๆมา...เวลาก็ดำเนินผ่านไปราวหนึ่งชั่วโมง...หลังไวน์ขวดที่สองถูกเปิดได้ไม่นาน ใครบางคนก็เมาแอ๋
“ฮึ่ม! เบาๆค่ะนายหัว” อิงฟ้าประคองเจ้านายที่เมามายแหกปากร้องเพลงเสียงดังกลับมาที่บ้านพักตากอากาศอย่างทุลักทุเล
“อ่า อืออ ฮึ่มมม คุณจะพาผมไปไหนห๊า อยากจะนอนกับผมเหรอ ..ไม่ไหวหรอกน่า เพราะผมมันคนบาป คุณทนไม่ได้หรอก..เอื้อก อ๊อก อ่า...อ๊อก”
“อย่าน๊า...อุดปากไว้ก่อน” เธอบ่นพลางไขประตูบ้าน ด้วยกุญแจที่ได้มาจากนายหัวตระกราน เขาฝากฝังเธอให้พาเพื่อนมานอนพัก เพราะตัวเขาต้องอยู่จัดการปัญหาที่ร้าน
“อ่า อืออ คุณอยากนอนกับผมเหรอ..” เขากระซิ
