ผมนั่งคุยงานกับลูกน้องคนสนิทที่ห้องทำงานติดกับห้องนอน สมองพลางคิดเป็นห่วงคนตัวเล็ก
"นายว่านายหญิงแปลกไปมั้ยครับ ช่วงนี้ผมเห็นเธอเอาแต่นอน" เคนเก็บความสงสัยไว้ไม่ไหวจึงเอ่ยถามเจ้านาย ตั้งแต่จีเบลมาอยู่ที่นี่เธอไม่เคยนอนทั้งวันแบบนี้เลยซักครั้ง
"อืม...กูก็คิดอย่างนั้น"
"ทำไมนายไม่พาไปหาหมอล่ะครับ"
"จีเบลไม่ยอมไป จะให้กูทำยังไง" ไอ้นี่พูดเหมือนไม่รู้ว่านายหญิงของมันดื้อแค่ไหน
"แล้วนายจะปล่อยให้เป็นแบบนี้หรอครับเกิดเป็นอะไรขึ้นมาจะรักษาไม่ทันนะครับ"
"นี่!มึงแช่งเมียกูหรอ!!!ไอ้เคน" มาคัสพูดเสียงเข้ม 'ไอ้เวร!น่าไล่ออกชิบหาย'
"ไม่ใช่นะครับนาย" อยู่ดีๆหาเรื่องใส่ตัวแล้วมั้ยกู
"มึงพูด!!!ถ้าเมียกูเป็นอะไรไปมึงเจอดีแน่" ผมได้ยินเต็มสองหู มันยังกล้าปฏิเสธอีก คนยิ่งเป็นห่วงอยู่ด้วย
"อ้าว..นาย~" เคนยกมือขึ้นกุมขมับ 'อะไรวะเนี่ย หวังดีแท้ๆ เฮ้อออ!!'
"มึงไปพักได้แล้ว กูจะไปพักแล้วเหมือนกัน" ม
