“คุณมาครับคุณมา คุณมาหลับหรือยังครับ” มารีนที่กำลังจะเคลิ้มหลับสะดุ้งตื่น เพราะเสียงร้องเรียกที่ดังอยู่หน้าห้อง หญิงสาวลงจากเตียงนอน คว้าเสื้อคลุมมาสวมทับชุดนอน “มีอะไรคะ” เมื่อเปิดประตูออกไป ก็แทบจะยกมือขึ้นปิดจมูก เพราะกลิ่นเหล้าลอยฟุ้งออกมาจากคนตรงหน้า “คุณมาช่วยดูแลเจ้านายหน่อยได้ไหมครับ เอาแต่เรียกชื่อคุณมา” “อือ... มา...อึก... ไปเรียกมามาหาฉัน” คนเมาโวยวายขึ้นอีกครั้ง ทั้งที่ตัวเองแทบจะทรงตัวยืนไม่ไหว “คุณศิลากับคุณกล้า พาเข้าห้องคุณไฟก่อนเถอะค่ะ” “ครับ” ต้นกล้าขานรับ มารีนจึงรีบเดินนำไปเปิดประตูห้อง ให้ลูกน้องทั้งสองประคองเจ้านายไปนอนที่เตียง “ทำไมถึงได้เมาขนาดนี้คะ” “ไม่ทราบเหมือนกันครับ” ศิลาเป็นคนตอบ “ผมสองคนฝากคุณมาจัดการต่อด้วยนะครับ” “มา มา...ไปไหนเนี่ย” มารีนหันมองคนที่ร้องเรียกตัวเอง มือก็ยื่นมาในอากาศ “คุณศิลากับคุณกล้าไปพักเถอะค่ะ เดี๋ยวมาจัดการต่อเอง” “ครับ” ส