เธอคงไม่รู้หรอกว่ามันเรียกร้องต้องการเธอแค่ไหน” เขากล่าวพลางเอื้อมไปกุมมือของเธอ บีบเบาๆอย่างมีนัย
“ไม่ค่ะ”
เธอพยายามแกะมือเขาออก
“ทำไมผัวจะจับมือเมียไม่ได้”
เขาท้วงด้วยน้ำเสียงและแววตา
“ในอดีตอัญเคยเป็นของคุณก็จริง แต่วันนี้มันไม่ใช่…”
“วันนี้สิใช่!!!…ตอนนี้เราต่างก็เป็นอิสระแล้วไม่ใช่หรือ ยังจะมีเหตุผลอันใดอีกหรือ? ที่เธอคิดว่ามันทำให้เราไม่สมควรที่จะอยู่ด้วยกัน”
อัญชันอยากจะตอบออกไปว่า ‘เพราะเธอหมดรักเขาแล้ว’ ทว่าเธอก็ไม่ได้เอ่ยออกไป เพราะเห็นแก่ความหลังครั้งเก่า แม้เขาอาจจะไม่ได้ทำหน้าที่พ่อที่ดี แต่เขาก็ส่งเงินให้เธอไม่ได้ขาด ระหว่างที่เธอต้องเลี้ยงดูลูกอยู่ที่อเมริกาเพียงลำพัง
“เรื่องราวก็ผ่านมานานแล้ว...อัญไม่อยากรื้อฟื้น ยี่สิบปีที่ผ่านมาก็ยืนยันแล้วไม่ใช่หรือคะ ว่าเราต่างก็อยู่ลำพังได้ อัญขอร้องนะคะ ต่างคนต่างอ
