เขารู้สึกตัวขึ้นมาเพราะรู้สึกหนักแปลก ๆ เหมือนมีอะไรทับ จึงลืมตาขึ้นมาก็พบว่าไอยรินทร์กำลังนอนทับเขาอยู่
“ยังนอนดิ้นไม่เคยเปลี่ยน” เพราะจากการที่เขาสังเกตมานานร่วมปี เธอเป็นคนที่นอนดิ้นเอามาก ๆ ไม่รู้จะดิ้นอะไรขนาดนี้ “ไม่คิดว่าฉันจะหนักหรือไงนะ อ้วนอย่างกับหมู” ถึงเขาพูดไปแต่ก็ไม่ได้ผลักไสอะไรเธอ ปล่อยให้เธอนอนต่อแบบสบาย แถมยังยกมือขึ้นมากอดเธอเอาไว้เพราะกลัวว่าเธอจะตก
“อื้มมม”
แต่พอเขานอนมองไปได้สักพักคนที่กำลังนอนทับเขาอยู่ ก็ขยับดิ้นไปดิ้นมาเหมือนว่าเธอกำลังรู้สึกตัวแล้ว เขาจึงรีบหลับตาลงทำเหมือนว่าตัวเองยังนอนหลับอยู่ เพื่อจะดูว่าถ้าหญิงสาวเห็นเขาหลับอยู่เธอจะทำยังไงต่อ
“มะ...มานอนทับเขาได้ไงเนี่ย”
เขานอนไปก็รู้สึกว่าเธอกำลังพยายามที่จะค่อย ๆ ขยับตัวออกจึงยิ่งกอดเธอไว้แน่นมากเหมือนเดิม
“ตื่นแล้วก็ปล่อยสิ จะแกล้งกันทำไมเนี่ย”
พอเธอรู้ว่าเขาตื่นแล้ว เขาจึงค่อย ๆ ลืมตาและจ้องมอง
