หลังจากนั้น มาเฟียหนุ่มกับภรรยาก็ออกมาจากห้องทำงานโดยมีบอดี้การ์ดสองคนเดินตามหลังมาติดๆ พวกเขาลงลิฟต์มาจนถึงชั้นล่างสุด เหล่าบรรดาพนักงานภายในบริษัทที่เขาเดินผ่าน ทุกคนเอ่ยล่ำลาประธานบริษัทคนใหม่ด้วยใบหน้ายิ้มแย้มมาตลอดทาง จนกระทั่งพวกเขามาถึงรถยนต์คันหรู
“สามีของรีน..น่ารักที่สุดเลย” มารีนเอ่ยขึ้นมาทันทีที่พวกเขาขึ้นมาบนรถเรียบร้อยแล้ว
“อย่าทำแบบนี้” เอริคตอบกลับมา
“ทำไมคะ” ใบหน้าหวานขมวดคิ้วด้วยความสงสัย ชายหนุ่มจึงก้มหน้าลงมากระซิบที่ใบหูเล็กเบาๆ เพื่อให้เธอได้ยินแค่คนเดียว
“เดี๋ยวฉันจะได้เข้าไปทักทายลูกบ่อยๆ” ซึ่งคำตอบของมาเฟียหนุ่มก็ทำให้มารีนอมยิ้มจนแก้มแทบจะปริแตก
“ไปไหนต่อครับนาย” ริวเอ่ยถามขึ้นมา
“ไปคฤหาสน์ของมารีน”
สิ้นเสียงเอริค รถยนต์คันสีดำเงาค่อยๆ เคลื่อนตัวออกมาจากลานจอดรถของบริษัทและมุ่งตรงไปยังคฤหาสน์ของตระกูลสมุทรภาคินอย่างช้าๆ
เมื่อสองสามีภรรยามาถึงคฤหาสน์ในเวล
