ช่วงค่ำของวันเมื่อมารีนถ่ายแบบจนเสร็จเรียบร้อยแล้ว เมเบลก็โทรมาชวนเธอไปเที่ยวผับและด้วยความรู้สึกที่หนักอึ้งอยู่ภายในใจทำให้มารีนอยากออกไปผ่อนคลายบ้าง สองสาวนั่งอยู่ตรงบาร์ที่พวกเธอเคยมานั่งอยู่ในครั้งที่แล้วที่พวกเธอมาเที่ยวที่นี่ มารีนยกแก้วไวน์แดงจิบเบาๆ ด้วยใบหน้าที่นิ่งเรียบ เมเบลจึงเอ่ยถามเธอด้วยความเป็นห่วง
“เป็นไงบ้างมารีนที่แกไปฮันนีมูนมา”
“ฉันไม่สบายหนักเลยนะ ก็เลยไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย” มารีนตอบกลับไปพลางยกแก้วไวน์ขึ้นมาจิบเบาๆ ต่อ
“เครียดอะไรหรือเปล่า” เพื่อนรักเอ่ยถามมารีนที่เอาแต่กระดกแก้วไวน์ราวกับว่าเธอมีเรื่องอะไรที่ไม่สบายใจอยู่
“เปล่า..ฉันแค่เบื่อๆ” ถึงแม้ว่ามารีนจะตอบกลับไปแบบนั้นแต่เมเบลรู้ดีว่าเพื่อนรักต้องมีเรื่องอะไรแน่นอน แต่เมเบลก็ไม่อยากที่จะเซ้าซี้เพื่อนมากเกินไป ถ้ามารีนอยากเล่าเธอก็คงจะเล่าเองนั่นแหละ
“สู้ๆ นะแก” เมเบลเอื้อมมือไปจับไหล่แบบบางของมารีนพลางส่
