บทที่ 35 หมาลอบกัด

1702 คำ

สองสามีภรรยาร่างกายเปลือยเปล่านอนกกกอดกันอย่างแนบชิดอยู่บนเตียงนอนใหญ่กลางห้องนอนของเอริค มีเพียงแค่ผ้าห่มผืนสีดำใหญ่ที่ปกปิดเรือนร่างของพวกเขาเอาไว้ ชายหนุ่มลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบกับร่างอรชรที่นอนเกยซบแผงอกแกร่งของเขาอยู่ ดวงตาคมกริบมองจ้องหญิงสาวอยู่ชั่วครู่ ก่อนที่ใบหน้าหวานจะค่อยๆ เปิดเปลือกตาขึ้นมาอย่างช้าๆ “ตื่นแล้วเหรอ” เอริคเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงทุ้มน่าหลงใหล มารีนกระพริบตาปริบๆอย่างงัวเงียพลางพยักหน้าให้ชายหนุ่มเบาๆด้วยความเขินอายเมื่อนึกถึงบทสวาทริมสระว่ายน้ำเมื่อวานนี้ “วันนี้ฉันต้องไปที่โกดัง” ชายหนุ่มเอ่ยต่อ “ค่ะ” มารีนยังคงซบอกแกร่งพยักหน้าหงึกๆ อยู่อย่างนั้น ซึ่งมันก็ทำให้เอริครู้สึกว่าหญิงสาวน่ารักเหมือนเด็กน้อยเลย “หิวหรือยัง” เสียงทุ้มทรงพลังเอ่ยถามต่อ “นิดหน่อยค่ะ” “เดี๋ยวฉันสั่งข้าวก่อน กินข้าวเสร็จแล้วฉันค่อยไป” พูดจบ เอริคค่อยๆ ผละออกจากร่างอรชรและลุกขึ้นเดินโทงเทงไป

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม