อัคนี..
ผมวิ่งออกมาจากห้องประชุมทั้งที่ยังประชุมไม่เสร็จตอนนี้ผมไม่สนใจอะไรแล้วเงินสิบล้านยี่สิบล้านก็ไม่มีความหมายเท่ากับลูกสาวเพียงคนเดียวของผมที่กำลังรอผมอยู่ ผมวิ่งตรงมาห้องทำงานหลังจากที่ลูกโทรมาบอกว่ามีคนจะมาทำร้ายแกจับตัวแกซึ่งผมก็ยังคิดไม่ออกว่าใครจะกล้าเข้าทำอะไรแบบนี้ในห้องทำงานของผมที่เป็นห้องผู้บริหารซึ่งอยู่ชั้นบนสุดของตึกยี่สิบชั้นแต่ผมเชื่อว่าลูกไม่ได้โกหกอย่างแน่นอนผมรู้นิสัยแกดี แล้วพนักงานที่นั่งเฝ้าอยู่หน้าห้องไปไหนกันหมดทำไมถึงปล่อยให้ลูกของผมเจออะไรแบบนี้ผมไม่น่าทิ้งแกไว้ในห้องเพียงลำพังเลยผมเป็นพ่อที่แย่มากถ้าลูกผมเป็นอะไรไปผมไม่เอาใครไว้แน่ ผมจะไล่ออกแม่งให้หมดไม่เชื่อคอยดู และพอผมเปิดประตูเข้ามาก็เจอกับกรีนที่นั่งยิ้มหวานอยู่ตรงโซฟาส่วนลูกสาวของผมผมไม่เห็น
"พี่ไฟคะ^^" เธอส่งยิ้มมาให้ผมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วลูกผมล่ะน้องธารอยู่ไหน
"ลูกพี่อยู่ไหน!!! " น้ำเสียง
