ตอนที่ 47
ภายใต้ชายคาเดียวกัน
“เย้ๆ ดาวกลับเรือนแล้ว เป็นอย่างไรบ้างหายไปเสียนานเลย พวกข้ากับป้าจืดบ่นคิดถึงทุกวันเลย ไปไหนมาไหนมาร่ำลาบอกกล่าวกันบ้างเลย”
หวาน เอ่ยทักอย่างลิงโลด เมื่อเห็น ดาวเรือง ก้าวลงจากรถพร้อมกับ ปราช ผู้เป็นเจ้านายโดยมี ไอ้แดนและคนงานช่วยลำเลียงของลงจากรถกันอย่างกระตือรือร้น ทั้งป้าจืดเองก็แสดงสีหน้าดีใจเนื่องด้วยได้ข่าวว่านายของพวกตนโดนลอบยิง แต่เมื่อเห็นสีหน้าสดชื่นของปราชแล้วทุกคนต่างก็คลายความกังวลได้พอควร
“สบายดีจ้ะ หวานเป็นไงบ้างรึ?”
“เอ็งไม่อยู่ข้านี่เหงาปากมากเลย ไม่รู้ว่าจะคุยกับใคร และยิ่งได้ข่าวว่าคุณปราชโดนยิ่งข้ากับป้าจืดยิ่งกังวลไปหมด ดีแล้วที่เอ็งกลับมาพร้อมกับคุณปราชอย่างปลอดภัย”
หวานเอ่ยด้วยรอยยิ้ม ความหมั่นใส้สาวหางเครื่องก่อนหน้านี้คล้ายจะมลายหายไปสิ้น อาจด้วยอะไรหลายอย่างหลังจากที่คลุกคลีใกล้ชิดกับดาวเรือง ทำให้แนวความคิดของหล่อนเปลี่ยนไป ยิ
