ตอนที่ 49
ไม่อยากอยู่ห่าง
ดาวเรือง หลับไหลหลังจากโดนเขาปรนเปรอบทรักต่อเนื่องหลายชั่วโมง จนเธอหมดแรงในอ้อมกอดแข็งแรงของเขา และรู้สึกตัวอีกทีในตอนเช้าของอีกวันในห้องนอนใหญ่ของเขาบนเรือนชั้นสอง
“อื้อ..”
เปลือกตาคู่สวยของเธอกระพริบถี่ เมื่อรู้สึกว่าร่างกายหนักอึ้งจากวงแขนแข็งแรงที่ทาบทับบนตัว หน้าหล่อเหลาซุกไซ้อยู่ไม่ห่าง และไม่มีทีท่าว่าจะขยับตัว เธอเลยต้องยกแขนแข็งของเขาออกจากตัวอย่างแผ่วเบา
“หือ จะไปไหนรึ! พี่ไม่อยากอยู่ห่างจากเอ็งเลย”
ปราช เอ่ยถามเสียงนุ่มเมื่อรู้สึกว่าร่างนิ่มขยับกายออกห่าง แต่ร่างเปล่าเปลือยนั้นก็ไม่มีทีท่าว่าจะยอมให้เธอลุกจากเตียงไปอย่างง่าย
“เช้าแล้วจ้ะ ฉันจะไปเตรียมสำรับเช้าช่วยป้าจืด”
เธอบอกเขา ยกแขนแกร่งที่โอบเอวไว้ออก
“อืม เดี๋ยวค่อยไปคนงานในครัวมีเยอะแยะ”
ปราช บอกเสียงอู้อี้แต่ยอมปล่อยมือจากร่างนิ่มนั้น กลับมาซุกหน้ายังหมอนใบใหญ่เช่นเดิม แต่ยังคงหรี่ตามอ
