“ท่านจะไม่สาปพวกเราใช่หรือไม่ อ๊ะ กรี๊ดดดด!!!”
นางไซเรนทั้งห้าเอ่ยถามเสียงสั่น ก่อนจะหวีดร้องเมื่อพ่อมดหนุ่มร่ายเวทย์เสกเชือกที่มัดร่างของพวกนางให้ลอยจากพื้น แล้วก็เหวี่ยงไปมาจนร่างของพวกนางหมุนติ้วกลางอากาศ
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า พวกเจ้าเคยแต่ว่ายน้ำลองมาลอยอยู่กลางอากาศดูไหม”
พ่อมดหนุ่มนั่งลงบนเตียงมองดูนางเงือกที่กำลังหวีดร้องอยู่เหนือพื้นอย่างหวาดกลัวด้วยแววตาสนุกสนาน พวกนางทำให้เขาอับอาย ทำให้เขาต้องถูกราชาตำหนิ นี่เป็นแค่โทษเล็กน้อยเมื่อเทียบกับสิ่งที่พวกนางทำลงไป พ่อมดหนุ่มหรี่ตามองร่างทั้งห้าที่หมุนติ้วก่อนจะโบกคฑาให้หยุดหมุน ร่างของนางไซเรนร่วงลงมาทันทีเรียกเสียงกรีดร้องได้อีกครั้ง
“กรี๊ดดดด โอ๊ย เวียนหัว ท่านพ่อมดได้โปรดปล่อยพวกเราไปเถิด เราสำนึกผิดแล้ว ฮือ ฮือ...”
เสียงร่ำไห้ดังระงมขึ้น นางไซเรนทั้งห้าเวียนหัวจนอยากอาเจียน แต่ร่างกายของพวกนางไม่เคยกินอาหารลงกระเพาะแบบมนุษย์จึงไม่
