ตอนที่ 18.

1626 คำ

เอ่ยจบพ่อมดคาไลน์ก็ใช้ดาบกรีดท้องของมังกรแล้วดึงผลึกออกมา ลำแสงสีฟ้าสว่างจ้าทันทีที่นำมันออกมาจากร่างของมังกรร้าย พลัน! ร่างของเจ้ามังกรก็สลายกลายเป็นฝุ่นผงไป ความอัศจรรย์ไม่จบเพียงแค่นั้น น้ำแข็งในถ้ำก็ละลายไปจนสิ้น พวกนางภูติน้ำที่ถูกจองจำในโถงถ้ำแห่งอื่นก็พากันหลุดพ้นจากอำนาจความเย็น พากันบินออกมารวมตัวกันมากมาย นางภูติเหล่านั้นพากันดื่มเลือดมังกรเพื่อสลายพิษร้ายในร่างจนครบทุกตน “ไปด้านนอกกันเถอะ ถ้ำจะถล่มลงมาแล้ว” พ่อมดหนุ่มร่ายเวทย์เหาะขึ้นจากพื้น เขามองไปยังผนังถ้ำแล้วยิ้มให้นางภูติจิ๋ว พร้อมกับกวักมือเรียกนางให้มาหา “เฟริเซียน้อย เราไปกันเถอะ” เฟริเซียบินมาเกาะบ่าเขาตามคำสั่ง นางนิ่งเงียบปล่อยให้พ่อมดคาไลน์ร่ายเวทย์สร้างเกราะแก้วพาเขาและตนเองลอยไปยังประตูกั้นเขตแดน “ทำไมเจ้าไม่รอข้าที่ถ้ำ” เขาเอ่ยถามเมื่อเหาะมาไกลจากถ้ำน้ำแข็งแล้ว คิ้วดกหนาขมวดเล็กน้อยจากการเห็นอาการปั้นป

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม