ก๊อกๆๆ
"เอรินยังไม่นอนอีกเหรอลูก" พรพระพายถามทันทีที่เปิดประตูห้องนอนมาเจอลูกสาวที่อยู่ในชุดนอนเรียบร้อยแล้ว
"เอรินยังไม่ได้กอดแม่พายกับพ่อแทนเลย แล้วเอรินจะนอนหลับได้ยังไงล่ะคะ พ่อแทนนอนหรือยังคะ" เอรินเข้าไปกอดพรพระพายเอ่ยน้ำเสียงออดอ้อน
"ยังเลย คงรอลูกสาวสุดที่รักมากอดมาหอมก่อนนอน" พรพระพายเบียงตัวหลบให้เอรินมองผู้เป็นพ่อที่อ่านเอกสารอยู่บนเตียงกว้างนั่งเอนหลังพิงหัวเตียง ก่อนจะเดินเข้าไปหา
"เอรินมาบอกฝันดีพ่อแทนแล้วค่ะ" น้ำเสียงใสๆ ทำให้แทนไทละสายตาจากเอกสารในมือ เอรินเข้าไปนั่งข้างๆแล้วโอบกอดคนเป็นพ่อไว้
"นึกว่ากอดคนอื่นจนลืมพ่อแทนไปเสียแล้ว" แทนไทแสร้งทำเป็นน้อยอกน้อยใจลูกสาว กดจมูกโด่งลงบนหัวทุยเล็กก่อนจะลูบผมเบาๆ ด้วยความรักใคร่
"เอรินไม่มีวันลืมอ้อมกอดอุ่นๆ นี้หรอกค่ะ อ้อมกอดแรกจากผู้ชายคนนี้อุ่นที่สุดเลย"
"อ้อนเก่ง ไปเลือกแหวนมาเป็นยังไงบ้าง ถูกใจหรือเปล่า"
"ถูกใจมากเลย
