ตอนที่ 24 พักดื่มชาและของว่าง
เฉียวเวยเวยรู้สึกหมดเรี่ยวแรงนอนหลับสนิทจนกระทั่งยามเฉิน เมื่อลืมตาขึ้นมาก็ไม่เจอเผยลู่นอนอยู่ข้างกาย ชายหนุ่มคงไปออกกำลังกาย คิดถึงยามค่ำคืนที่ผ่านมาทำให้นางรู้สึกอิ่มเอิบใบหน้าเต็มไปด้วยความสุข
วัยรุ่นช่างร้อนแรง คิดไม่ผิดที่เดินทางสายนี้
นางกำลังจะบิดขยับกายก็รู้สึกปวดเมื่อยระบบไปทั้งตัว
อ่า..หากจำไม่ผิดข้าเองก็พึ่งจะอายุสิบแปด เหตุใดถึงสิ้นสภาพขนาดนี้ มันจะต้องร่ำสุราเคล้าบุรุษสามวันสามคืนสิ
ขณะที่คิดช่วงเอวก็ปวดจี๊ดขึ้นอีกมาตอกย้ำ
โอ้ย!! คงต้องออกกำลังกายจริงจังเสียแล้ว บุรุษในเรือนยังมีเหลืออีกหลายคนข้าไม่ยอมขาดทุนหรอกนะ
เฉียวเวยเวยไม่อยากจะนอนต่อแล้ว นางจะบอบบางแบบนี้ไม่ได้ มือน้อย ๆ ใช้มือปิดปากหาวหวอๆ พร้อมกับเรียกคนเข้ามา
“เผยลู่ ไม่อยู่หรือ” ครั้งนี้นางจึงถาม
“ท่านเผยออกไปตรวจรับสินค้าเจ้าค่ะ เมื่อเช้าท่านเผยก็สั่งเอาไว้หากท่านตื่
