ตอนที่ 14 เผ็ดร้อนหรือละมุนกลมกล่อม
เช้าวันต่อมา ฉีซาก็ไปยืนอยู่ประตูคฤหาสน์ตระกูลเวย คล้ายกับตงหยางเมื่อหลายวันก่อน
หลังจากที่เขาได้ลงนามเป็นบุรุษในเรือนก็อยู่ในภวังค์
ดีเพียงนี้ สามารถไถ่ตัวได้
แม้จะยังไม่กระจ่างเหตุใดท่านเผยลู่ไม่เอ่ยบอก อยากรู้แต่ก็ไม่ได้เอ่ยถาม เขาค่อย ๆ เรียนรู้เข้าใจด้วยตนเองน่าจะลึกซึ้งมากกว่า
เด็กหนุ่มใช้เวลาส่วนมากอยู่ในแค่ในห้องของตนเอง แม้จะเป็นเช่นนั้นเขาก็ไม่ได้อยู่เพียงลำพัง มีบ่าวไพร่จำนวนมากแวะเวียนเข้ามา
“คุณชายฉี คนจากร้านผ้าเวยชิงมาแล้วเจ้าค่ะ”
“คุณชายฉี คนจากห้องครัวมาสอบถามความชอบอาหารของท่านเจ้าค่ะ”
“คุณชายฉี คนจากร้านเครื่องเขียนนำเครื่องเขียนมาส่งเจ้าค่ะ”
“คุณชายฉี คนจากร้านหนังสือนำหนังสือมาส่งเจ้าค่ะ”
ฯลฯ
จนกระทั่งมืดค่ำ ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น แตกต่างจากเดิม ฉีซาจึงเดินไปเปิดประตู
บุคคลตรงหน้าก็คือ เด็กหนุ่มตงหยางคนนั้น
“พ
