ตอนที่ 20 จำนวนไม่น้อย จำนวนมาก
ในยามเช้าอรุ่ณอากาศสดใส เฉียวเวยกำลังล้างหน้าแปรงฟันโดยมีเผยลู่บริการอยู่ข้าง ๆ
“เผยลู่ เมื่อคืนท่านเองก็ทำงานจนดึก เรื่องเล็กน้อยเหล่านี้ให้ม่านม่านกับชิงชิงทำเถิด”
การมีคนมาการดูแลการอาบน้ำ ล้างหน้า ล้างตาเฉียวเวยเวยยังไม่เห็นว่าจะสะดวกสบายอันใด หากจะบอกว่าไม่ต้องก็ดูจะแล้งน้ำใจนางจึงกล่าวให้เป็นบ่าวทำแทน ทว่าเผยลู่นั่นรู้เหตุผลจริง จึงพูดตอบ
“ข้ารู้ว่าท่านไม่ได้ซาบซึ้ง ทว่าข้าอยากจะปรนนิบัติท่านนี่นา อดทนเถอะนะนายหญิง”
เผยลู่พูดหยอกล้อหญิงสาว กระนั้นอากัปกิริยายังคงสุภาพใบหน้ายังคงอ่อนโยน น้ำเสียงเอื่อยเฉื่อยระรื่นหู เฉียวเวยเวยค้านจะโต้ตอบเรื่องนี้ ตามที่ชายหนุ่มบอก อดทนล่ะกัน
“ได้ เช่นนั้นข้าจะอดทนให้มาก”
“ดียิ่งนัก เมื่อวานท่านไปเล่นดักปลากับจางผิงมาหรือ”
เฉียวเวยเวยหน้ามุ้ยเล็กน้อย
“ข้าหาได้ไปเล่น...จางผิงต่างหาก”
“ฮืม ข้าเข้า
