ตอนที่ 29 ความสัมพันธ์ซับซ้อน
สิ่งที่ควรพูดก็ควรต้องพูด
เมิ่งฮูหยินกล่าวขอบคุณฉีซาด้วยน้ำเสียงซาบซึ้ง
หวังฮูหยินกล่าวยกย่องฉีซาเป็นดั่งเทวดาเทพเซียน
เมื่อกระแสทิศทางเป็นเช่นนั้น ทุกคนก็ต่างพูดยกย่อสรรเสริญกันคนละประโยคสองประโยค แม้บรรยากาศจะแช่มชื่นขึ้น
กระนั้นสถานการณ์งานเลี้ยงไม่อาจจะจัดต่อ หวังฮูหยินจัดการให้เมิ่งซูซูพักในจวนเสียก่อน
เฉียวเวยเวยขอตัวกลับ เมื่อขึ้นรถม้าสีหน้าที่ประครองเอาไว้ก็พลันหลุดออก สีหน้าและแววตาของเฉียวเวยเวย สลับซับซ้อนมากกว่าปกตินางพูดเพียงประโยคเดียว
“ฉีซา ข้ามีเรื่องส่วนตัวจะคุยกับเจ้า”
น้ำเสียงของหญิงสาวจริงจังอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ฉีซาคาดเดาว่านางอาจจะรู้สึกหึงหวงหรือเสียหน้าที่ตนเองไปแตะต้องเนื้อตัวสตรีคนอื่น ทว่าเขาเป็นหมอเรื่องเช่นนี้ไม่อาจจะหลีกเลี่ยง
และอีกอย่างด้วยนิสัยใจคอช่างเปิดเผยชัดเจนของนายหญิง
นางต้องบอกกล่าวมิใช่เก็บไ
