ค่ำคืนนี้ยังอีกยาวไกล ญาดาต้องนอนครวญครางอีกหลายชั่วโมงก่อนจะถึงเช้า เป็นรางวัลที่เธอเต้นยั่วเขาได้ถูกใจ
“อรุณสวัสดิ์ครับคุณเมีย” เมฆาจุมพิตหน้าผากนูนเกลี้ยงของเมียรัก ในขณะที่เธอลืมตาตื่นด้วยความเปลี้ยไปหมดทั้งร่าง
“อรุณสวัสดิ์ค่ะเฮีย” เธอจุ๊บปลายคางของเขาเบาๆ อย่างแสนน่ารัก
“ไหวไหม”
“ไม่ไหวหรอกค่ะ วันนี้เฮียต้องทำอาหารอร่อยๆ ให้หนูยิ้มกินนะคะ หนูยิ้มทำไม่ไหว”
“อยากกินอะไรให้บอกเฮีย เดี๋ยววันนี้เฮียจะเป็นพ่อครัวหัวป่าทำให้กินเลย”
“เฮียใจดีจัง หนูยิ้มน่ะคงเดินไม่ได้ แข้งขาอ่อนแรง ได้เดินขาถ่างแน่ๆ” เธอพูดพลางหน้าแดงอย่างอายๆ
“งั้นให้เฮียอุ้มไปอาบน้ำไหม” เขากระซิบถาม คนฟังถึงกับอมยิ้ม ยกแขนขึ้นข้างตัวอย่างออดอ้อน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ากำลังอ้อนให้อุ้มไปอาบน้ำ
“ตอนนี้สายมากแล้ว ได้นอนเต็มอิ่ม แสดงว่าพร้อมแล้วใช่ไหม”
“พร้อมอะไรคะ” เอ่ยถามพลางลูบไล้อกกว้างของเขา ช้อนสายตาขึ้นมองเขาอย่างย
