เขาปลดอาภรณ์ออกไปจากเรือนกายอย่างอ้อยอิ่งไม่รีบร้อน นำเสื้อผ้าไปแขวนเอาไว้ให้ที่ตู้เสื้อผ้าตรงมุมห้อง สายตาของเขาอ่อนโยนและเต็มไปด้วยความรุ่มร้อนในเวลาเดียวกัน เธอหายใจติดๆ ขัดๆ เมื่อเขาเลื่อนมาปลดตะขอบราให้อย่างเบามือ ไม่นานอกอวบอิ่มก็หลุดพ้นจากการรัดรึงของบราเซียร์สีเนื้อราคาแพง สายตาของเขาเต็มไปด้วยความชื่นชมและกระหายหิว แตกต่างจากสามีที่หย่าร้างซึ่งมีแต่ความดูถูกเหยียดหยามและมองเธออย่างไร้ค่าเหมือนเป็นอากาศธาตุ
“ถอดออกนะครับ” เขาพูดอย่างอ่อนโยนเช่นเดิม เธอยืนขึ้นให้เขาดึงกางเกงในเนื้อบางลงไปกองอยู่แทบเท้า เธอหายใจไม่ทั่วท้อง ร้องเบาๆ เมื่อเขาตวัดอุ้มร่างน้อยขึ้นสู่อ้อมแขนพาเดินไปเข้าห้องน้ำ
“เธอชื่ออะไรเหรอ” นันนภัสเอ่ยถามอย่างอยากรู้
“นนท์ครับ” เขาตอบเสียงสุภาพขณะที่หย่อนร่างเธอลงไปในอ่างน้ำใบโตที่เต็มไปด้วยฟองสบู่หอมกรุ่น เขาดึงผ้าขนหนูออกจากเรือนกายท่อนล่าง เธอจึงได้เห็นแก่นกายอว
