เช้าวันต่อมา
ฉันกับเสี่ยก็พากันลาแม่กลับ แม่ก็เข้าใจแหละว่าเสี่ยมีงานต้องทำ ฉันกอดลาแม่อะไรเสร็จเราก็พากันกลับเลย พอถึงกรุงเทพฯ เสี่ยก็พาฉันมาที่บ่อนต่อ
ตอนนี้ฉันอยู่ในห้องใต้ดิน ฉันเพิ่งรู้ว่ามีห้องใต้ดินที่บ่อนของเสี่ยด้วย
“นายครับ นี่ครับ” ลูกน้องเสี่ยผลักผู้ชายคนหนึ่งให้ล้มลงตรงเท้าเสี่ยฟร๊อง
“เสี่ยครับ ผมพยายามหาอยู่ครับ” ยกมือไหว้เสี่ย
“มันกำลังจะหนีออกนอกประเทศครับนาย ดีที่ผมจับตัวมันได้ก่อน”
“ห้าสิบล้าน กูให้เวลามึงสามเดือน พอถึงวันนัดมึงจะหนี หึ กูคงปล่อยมึงไปไม่ได้”
“ผมมีลูกสาวสวยมาก ผมยกให้เสี่ยเลยครับแต่อย่าทำอะไรผมเลย”
“หึ กูไม่ต้องการ” ฉันรู้สึกดีขึ้นมามากเลยที่ได้ยินคำนี้จากปากเสี่ย
“อย่าฆ่าผมเลยครับ ผมขอร้อง”
“กูให้เวลามึงมามากแล้ว จัดการให้กูด้วย” เสี่ยหันไปสั่งลูกน้อง
“ครับนาย” แล้วเสี่ยฟร๊องพาฉันเดินขึ้นลิฟต์ไปยังห้องทำงานเสี่ย
ภายในห้องทำงาน...
เสี่ยคะ นี่เ
