เด็กเสี่ย

เด็กเสีย - 9 ซวยจนได้

ฉันกับปิ่นทั้งเต้นและยกแก้วขึ้นดื่มไม่ขาด มีหนุ่ม ๆ แวะเวียนมาขอชนแก้วบ้างฉันก็ชนกลับพอเป็นมารยาท ช่วงนี้ดีเจจะเปิดเพลงแดนซ์ยาว ๆ ฉันกับปิ่นแล้วก็ชะนีอีกหลายคนต่างก็ขึ้นจับจองพื้นที่เวที คลับนี้จะมีเวทีที่มีเสาให้รูดที่อยู่กลางฟลอร์ด้วย เราเต้นแบบไม่มีใครยอมใคร เมาแล้วไม่สนใจใครทั้งนั้น เสียงผู้ชายก็โห่แซวกันใหญ่

พรึบ!!!

จู่ๆ ก็รับรู้ได้ถึงแรงที่มากระชากที่แขนฉันแรงมาก ๆ

“โอ้ยย ไอ้เหี้... ” กำลังจะอ้าปากด่าแต่ต้องชะงักเมื่อเห็นเจ้สจองมือหนาที่จับแขนตัวเองอยู่ “เสี่ยฟร๊อง”

มันรู้สึกตกใจมาก คิดว่าเสี่ยไปชะนีคนนั้นแล้วซะอีก

“มานี่!!” เสี่ยดูจะโกรธมาก ๆ แววตาดุดันภายใต้ใบหน้าอันหล่อเหลานี้แฝงไปด้วยความอำมหิตน่ากลัว

“มะ... ม่ายปาย” ฉันสะบัดแขนออก ฉันไปมองปิ่นส่งสายตาวิงวอนให้ปิ่นช่วย เพื่อนมันก็รักฉันมาก มันส่ายหน้ารัว ๆ จนหัวแทบหลุดเลย

“ฮานะ” เสี่ยฟร๊องเรียกชื่อฉันด้วยน้ำเสียงหนักแน่น