เมื่อคุณเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเรา หากคุณให้ความยินยอม เราจะใช้คุกกี้เพื่อให้เราสามารถรวบรวมข้อมูลสำหรับสถิติโดยรวมเพื่อปรับปรุงบริการของเรา และจดจำตัวเลือกของคุณสำหรับการเข้าชมในอนาคต นโยบายเกี่ยวกับคุกกี้ & นโยบายความเป็นส่วนตัว
เรียน นักอ่าน เราต้องการคุกกี้เพื่อทำให้เว็บไซต์ของเราดำเนินการได้อย่างราบรื่น และมอบเนื้อหาแบบส่วนตัวที่ตรงกับความต้องการของคุณ เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การอ่านที่ดีที่สุด คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการอนุญาตของคุณโดยการตั้งค่าคุกกี้ได้ทุกเมื่อ
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
เสี่ยฟร๊องก็ทำอาหารไปเถียงกับฉันไป จนอาหารเสร็จ “อะ กินซะ ฉันมีงานต่อที่ฮ่องกงเธอต้องไปกับฉัน” ฉันทำหน้าบึ้งเพราะไม่ได้อยากไปด้วยเลยสักนิด “ต้องไปเหรอ ไม่ไปไม่ได้เหรอคะ” “ไม่ได้” เสี่ยทำหน้าดุ จำเป็นหรือไงที่ต้องลากฉันไปถึงที่ฮ่องกงด้วย ฉันหน้างอทันทีที่ถูกดุแล้วตักอาหารที่เสี่ยทำกินอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ “อืมม อร่อยอะไม่น่าเชื่อ” ฉันเคี้ยวข้าวไปพร้อมกับทำหน้าอึ้ง ๆ กับรสชาติของอาหาร ไม่ใช่แค่อร่อยธรรมดา แต่มันอร่อยมาก “ก็ฝีมือ! ฉันไปอาบน้ำก่อนกินให้หมด” พูดแล้วก็เดินไปเลยมีบังคับด้วยแหะ แต่ฉันก็กินจนหมดตามที่เสี่ยบอก เพราะเขาทำอร่อยจริง ๆ พอกินเสร็จก็นั่งรอจนอีกฝ่ายอาบน้ำแต่งตัว ผู้ชายอะไรอาบน้ำโคตรนานกว่าจะแต่งตัวเสร็จอีก “ไปเปลี่ยนใส่ชุดอื่นดี ๆ หน่อย” เสี่ยมองชุดที่ฉันใส่แถมสั่งด้วยนำเสียงที่ดูจะไม่พอใจนิดๆ "ไม่ค่ะ ฮานะชอบชุดนี้” “ดื้อ” เขาทำหน้าโหด ๆ แล้วเดินออกจากห้องไปแบบไม่