“เธออยากจะให้น้องสาวของเธอกับคุณคีรินเขาจบกันไหมล่ะ เธอมาร่วมมือกับฉันสิ เดี๋ยวฉันจะช่วยเธอเอง…” ทัดดาวพูดบอกไปแล้วก็ยิ้มมุมปากออกมา
“หึ…นี่เธอคิดว่าฉันจะยอมหักหลังน้องสาวของฉันเพื่อร่วมมือกับเธองั้นเหรอ…ฝันไปเถอะ…ฉันไม่เคยคิดหักหลังน้องสาวของฉัน” แพรไหมพูดบอกไปแบบมาดมั่น
“เธอไม่คิดหักหลังน้องสาวตัวเอง แต่เธอเห็นไหมล่ะว่าน้องสาวตัวดีของเธอน่ะมันรักและซื่อสัตย์พี่สาวอย่างเธอไหม น้องสาวของเธอหักหลังเธอนะไหม…ทำไมเธอถึงยอมให้น้องตัวเองแย่งคนที่เธอรักไปแบบนี้หึ…เธอไม่รู้สึกอะไรบ้างหรือไง…” ทัดดาวพูดออกไปอย่างไม่เข้าใจว่าทำไมแพรไหมถึงได้ยอมได้ ถ้าเป็นเธอคงไม่แม้แต่จะมองหน้ากันแล้ว ถ้ามาแย่งผัวกันแบบนี้
“ธิชาไม่ได้แย่งคุณคีรินไปจากฉัน แต่เป็นฉันเองที่นอกใจเขาไปรักผู้ชายคนอื่น…ถ้าฉันจะรู้สึกก็คงจะรู้สึกผิดกับคุณคีรินเขาเท่านั้นแหละ และการที่ฉันยอมให้น้องสาวของฉันคบกับเขา มันก็ถือเป็นการชดใช้ควา
