“ค่ะ…แต่ก่อนที่คุณจะประกาศออกไป ฉันขอบอกกับพ่อแม่ฉันก่อนนะคะ พวกเขาจะได้ไม่ตกใจที่เราหย่ากันกะทันหันแบบนี้…” แพรได้ยินแบบนั้นก็พูดขอร้องเขาไปทันที
“อืม…ผมให้เวลาคุณแค่หนึ่งอาทิตย์ หลังจากนั้นผมจะประกาศออกไปว่าเราหย่ากันและสิทธิ์ในการดูแลลูกจะเป็นของคุณ…และคุณต้องย้ายออกไปจากบ้านหลังนี้ภายในอาทิตย์นี้ด้วย เพราะเราไม่มีความจำเป็นที่จะต้องอยู่ด้วยกันอีกต่อไป…” คีรินพูดบอกไปตรงๆและไม่มีใจอ่อนกับเธอเลยสักนิด
“เข้าใจแล้วค่ะ คุณไม่ต้องห่วงนะคะ ฉันจะให้แม่บ้านเก็บของและฉันกับลูกจะย้ายออกไปวันพรุ่งนี้ค่ะ…ฉันจะไม่อยู่ให้คุณรกหูรกตาหรอกค่ะ” แพรไหมพูดบอกไป เพราะหย่ากันแล้วเธอก็ไม่มีความจำเป็นที่ต้องอยู่ที่นี่กับเขาอีก
“อืม…” คีรินพยักหน้าแล้วมองสบตากับเธอไป เพราะเขาก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่อแล้ว
“งั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ” พรไหมพูดจบก็หันหลังใส่เขาแล้วเธอก็เดินออกไปด้วยแววตาที่แดงก่ำ จนคีรินนั้นมองตามเธอไปแล
