“ขอให้คืนดีกันทีเถอะ…” พอชวพรไปแล้วอังคณาก็มองตามแล้วถอนหายใจออกมา พร้อมกับพูดออกไปทันที เพราะเธออยากจะให้ชวพรนั้นคืนดีกับโกสินทร์ จะได้ไม่ต้องมามีปัญหากัน
“อ่าว…คุณส้มโอเขาไม่ได้คืนดีกับแฟนของเขาอีกเหรอคุณ ผมเห็นเขาตามมาง้อคุส้มโอเขาแล้วนิ” เนวินเอ่ยถามออกไปพร้อมกับสีหน้าแปลกใจเมื่อได้รู้ว่าชวพรนั้นยังไม่ได้คืนดีกับแฟนของเธอ ทั้งๆที่เขาก็มาตามง้อเธอถึงที่สมุยเลย
“ก็ถ้าเขาสองคนคืนกัน แฟนของส้มโอมันจะไปดื่มจนเมาแอ๋อยู่ที่บาร์แบบนั้นไหมล่ะคุณ…เฮ้อ…เรื่องเขาสองคนช่างเถอะ ฉันว่าเราไปหาอะไรกินกันดีกว่าคุณ…ฉันขี้เกียจอยู่ห้องกับคุณสองคนอ่ะ ป่ะ…” อังคณาพูดบอกไป เพราะนี่ก็มือค่ำแล้วเธอชวนเขาไปหาอะไรทานข้างนอกดีกว่ามานั่งอยู่ในวิลล่ากับเขาสองคน เมื่อบ่ายชวพรอยู่ด้วยเธอเลยไม่กลัว นี่ไม่มีใครอยู่เธอก็ต้องระวังตัวหน่อยไหมล่ะ
“หึๆ ทำเหมือนไม่เคยอยู่กับผมสองคนงั้นแหละ นอนที่บ้านผมคุณก็ทำมาแล้วนะ ถ้าผ
