เวลาผ่านไปเกือบสองทุ่ม…
คีรินก็พาทัดดาวมาที่ห้องนอนรับแขกที่เขานอนในช่วงที่เขานั้นรู้ความจริงว่าแพรไหมนอกใจเขา จนตอนนี้เขาก็ยังไม่ได้กลับขึ้นไปนอนที่ห้องของเขากับแพรไหมเลย และเขาก็ให้แม่บ้านขนเสื้อผ้าของเขาบางส่วนเอามาไว้ที่ห้องนี้แล้ว เพราะเขาไม่ต้องการจะขึ้นไปนอนข้างบนกับแพรไหมอีก
“คุณคีรินคะ ป้าเอาเหล้าและกับแกล้มมาให้แล้วนะคะ คุณคีรินต้องการอะไรเพิ่มเติมอีกไหมคะ” ป้าแม่บ้านเอ่ยถามออกไปแล้วมองคีรินสลับกับทัดดาวที่เป็นเพื่อนของแพรไหมอย่างจดจ้อง เพราะความสนิทสนมของทั้งสองมันใกล้ชิดกันจนเกินงามไปแล้ว แต่ก็ไม่กล้าพูดอะไรออกไป
“ไม่แล้วล่ะ ป้ากับแม่บ้านคนอื่นๆก็กลับบ้านเถอะ วันนี้ผมไม่ต้องการอะไรแล้ว…” คีรินพูดบอกไปเพราะบ้านของเขานั้นจ้างแม่บ้านแบบมาเช้าเย็นกลับ ส่วนพี่เลี้ยงลูกก็จะมานอนค้างแค่ตอนที่เขาและแพรไหมนั้นออกงานในช่วงกลางคืนเท่านั้น เพื่อความเป็นส่วนตัวของพวกเขาเอง
“อ่อค่ะ…งั้นพ
