“เปล่า…ฉันแค่อยากจะนอนแล้วเท่านั้นเอง ฉันไม่ได้เมาแล้วหื่นตลอดสักหน่อยคุณ…อย่ามาว่าฉันนะ” อังคณาพูดบอกไปแล้วก็ดื่มเหล้าแก้เขินไป เพราะมันคือความจริงที่เธอเมาแล้วชอบหื่นใส่เขา ก็เขามันหล่อนิ จะให้เธอห้ามความแรดของตัวเองได้ยังไงล่ะ
“ผมไม่ได้ว่า ก็แค่ถามเท่านั้นเองน่าคุณ ในเมื่อคุณคิดว่าตัวเองเมาแล้วไม่ได้หื่นแล้วจะกลัวอะไรล่ะ ก็ดื่มเป็นเพื่อนผมนี่แหละ ผมยังไม่ง่วงนอน รอสักเที่ยงคืนค่อยแยกย้ายกันไปนอนดีกว่าคุณ เหล้าก็เหลืออยู่อีกตั้งเยอะ ดื่มไม่หมดมันน่าเสียดายนะคุณ…” เนวินพูดบอกไปแล้วมองเธอด้วยสีหน้านิ่งๆ
“เฮ้อ…ก็ได้ งั้นดื่มถึงเที่ยงคืนแล้วก็แยกย้ายนะคุณ…มา…ชนแก้ว….” อังคณาพูดไปแล้วก็ชวนเขาชนแก้ว เพราะเธอเป็นคนที่ถ้าจะดื่มก็ต้องเอาให้เมา ไม่งั้นมันรู้สึกไม่สุด แต่คืนนี้เธอจะสุดไม่ได้ถ้าเกิดเธอเมาแล้วทำอะไรไม่เข้าท่าอีก รอบนี้จะมาขายหน้าเขาอีกไม่ได้แล้วนะ
จากนั้นเนวินและอังคณาก็นั่งดื่มเห
