“ถ้าอย่างนั้น พ่อของคุณจะต้องโกรธพวกจิลาร์ดิโนมากที่พวกเขาลงมือทำร้ายคุณ”
เขาพูดอย่างใสซื่อเท่านั้นเอง แต่ทำให้เธอไม่สบายใจ เพราะเธอกลัวว่าพ่อจะไม่โกรธนะสิ ก็ถ้าโกรธ เธอคงจะมีความสุขกว่านี้ แต่เพราะเธอเกรงว่าพ่อจะเสียใจกับเรื่องนี้ต่างหาก
“และพ่อของคุณจะต้องพอใจแน่ ที่ลูกเขยคนนี้ ลงมือปกป้องเธอด้วยชีวิต”
เธอกลับมายิ้มสดใส สบายใจและมีความสุข
“เราจะแต่งงานกันได้ยังไงนะวิกเตอร์ ฉันกับคุณ ห่างไกลกันเหลือเกิน”
“นี่รึห่างไกล” เขายิ่งกอดเธอแน่นเข้าไปอีก “เมื่อก่อนน่ะอาจจะใช่ แต่ต่อไปนี้มันจะไม่เป็นอย่างนั้นอีกแล้ว ผมกับคุณ...ตัวจะติดกันยิ่งกว่าตังเม...เราจะเป็นเหมือนฝาแฝดกันเลย เราจะอยู่ด้วยกันทั้งกลางวัน กลางคืน...ในทุกฤดู ในทุกที่”
“ถ้าทำแบบนั้น คุณก็จะเป็นปรปักษ์กับคุณแม่ของคุณ”
“ผมเป็นปรปักษ์กับเธอมาตลอดชีวิต เธอรู้ว่าความดื้อของผมน่ากลัวที่สุด”
มาลินีแอบถอนหายใจ เพราะต่อให้เขาบอกเหต
