“แน่ใจนะ ว่าเธอไม่อยากจะไปเที่ยวกับหมอนั่นแล้ว”
ขณะนั่งอยู่ด้วยกันในรถ เขาอดที่จะยั่วเย้าเธอไม่ได้
“ตอนนี้ฉันอยู่ในรถของคุณ คุณอยากจะไปไหนก็รีบไปเถอะ”
เขาหัวเราะเบา ๆ ขณะปั่นพวงมาลัยรถ มุ่งหน้าสู่ถนนเส้นใหม่ ระหว่างทาง เขาใช้โอกาสนี้ ในการสร้างความมั่นใจให้เธอ ด้วยการโทรศัพท์ไปบอกลูกน้องคนสนิท
“ลุยจิเหรอ ฉันมีภารกิจด่วนจะให้นายทำ สักครู่นะ”
สั่งเสียงเข้มกับลูกน้อง ก่อนจะหันมาทางเธอ
“เธอถูกกระชากกระเป๋าบริเวณไหน”
เธอตอบเขาด้วยความความฉะฉาน
“แล้ว...หมอนั่น เธอจำได้ไหม รูปร่างหน้าตาเป็นยังไง สูงประมาณเท่าไหร่ ใส่ชุดยังไง” เขาแสร้งทำเป็นสอบถามเธออย่างจริงจัง หญิงสาวใคร่ครวญแล้วบอกไปตามความจำที่มีอยู่
“ตัวโตมาก ผมยาว ๆ มีหนวดรกรุงรังไปหมด แล้วก็...”
“เข้าใจแล้ว” เขาสั่งความกับลูกน้องต่อไป “ฟังนะลุยจิ ส่งข่าวหาทุกคน คนของเราทั้งหมด ที่ประจำอยู่ทุกซอกทุกมุม เพื่อค้นหากระเป๋าของเธอ...”
