EP 11 กขค
เสียงมือถือสั่นนานจนฉันต้องเอามือตีที่อกเฮียคินเบา ๆ ว่าพอก่อน เพราะฉันต้องรับสายนี้ไม่งั้นเรื่องใหญ่แน่ ตอนนี้สายตาของฉันปรับแสงได้แล้ว ก็เห็นหน้าเขาได้ประมาณหนึ่ง จากแสงไฟด้านนอกที่ส่องลอดเข้ามาในเต็นท์ หน้าตาเขาดูไม่พอใจที่ฉันพยายามจะหยุดเขาเพื่อรับสาย
Mn : ถ้าไม่รับเดี๋ยวคราวหน้าที่บ้านจะไม่ให้มานะ
K : ...
Mn : ว่าไง
Mix : ทำไมรับช้า
Mn : ไปแปรงฟันมา
Mix : เป็นไงบ้างมีใครรังแกไหม
Mn : ใครจะกล้า
คนที่รังแกฉันยังกอดเอวฉันไว้ให้นั่งที่ตักของเขาไม่ยอมปล่อย หูก็แนบอยู่ที่ไหล่ฉันเนี้ยะน่าจะตั้งใจแอบฟังฉันมากกว่ามาทำเนียนกอด ไม่นานหลังจากเฮีย ๆ ถามโน่นนี่นั่นนิดหน่อย ก็เป็นเสียงของมาตินที่อ้อนให้ฉันกล่อมนอน
MT : คิดถึงมิ๊นิจังเลยครับ
Mn : คิดถึงมาตินเหมือนกันครับ
ไม่รู้ฉันคิดมากไปเองไหมเหมือนกับว่ามือหนากดน้ำหนักลงที่เอวอย่างแรงจนฉันสะดุ้ง หันไปมองหน้าเขาว่าทำแบบนี้ทำไม
