(กิ่งหยก)
"อึ่ก"
ฉันเงยหน้ามองผู้ชายที่เปิดผ้าที่คลุมหัวฉันออกด้วยความหวาดกลัวก่อนจะหันมองห้องสี่เหลี่ยมรอบๆตัวอยางหวาดระแวง เพราะฉันไม่รู้ว่าตัวเองโดนพาตัวมาที่ไหน ก่อนหน้านี้ราวๆชั่วโมงฉันนั่งรอพี่โซ่ในห้องพักของเขา แต่แล้วกลับมีผู้ชายเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับเอามีดจี้มให้ฉันเดินตามออกมาจนถึงรถ...ฉันไม่กล้าแม้แต่จะขอความช่วยเหลือ เพราะปลายมีดอันแหลมคมมันจ่ออยู่ที่เอวของฉัน
ฟึ้บ
ฉันต้องขยับใบหน้าหนี เพราะเขาเอื้อมมือมาลูบใบหน้าฉัน และเพราะมือก็ถูกผูกไว้ที่ด้านหลังกับเก้าอี้ที่ตัวเองนั่งอยู่ฉันจึงทำอะไรไม่ได้มากไปกว่าขยับใบหน้าออกจากมือมันแทน
"ถ้ารู้ว่าโตมาแล้วจะสวยขนาดนี้พี่น่าจะจีบเราดีกว่า"
ดวงตาฉันเบิกกว้างมองคนตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจ ก่อนเขาจะยืนเต็มความสูง และค่อยๆถอดแมสสีดำที่ตัวเองใส่ออกเผยให้ฉันเห็นใบหน้าที่คุ้นตา...เขาคุ้นมากจริงๆแต่ฉันจำชื่อเขาไม่ได้
"มองแบบนี้คืออะไรอ่ะ นี่
