(กิ่งหยก)
3 วันต่อมา
11.45 am.
ฟึ้บ..
"น้องหยกตื่นแล้วเหรอลูก?"
ฉันกะพริบตาเพื่อปรับแสงก่อนจะเพ่งมองใบหน้าของแม่ ที่ตอนนี้กำลังมองลงมาที่ฉันด้วยความเป็นห่วง ฉันอ้าปากจะเอ่ยถามแต่กลับต้องไอออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ เพราะคอมันแห้งเกินไป
"แค่กๆ"
"เดี๋ยวแม่เอาน้ำให้"
แม่เดินไปเทน้ำมาให้ฉันก่อนจะยื่นมาให้ฉันดูด ก่อนเธอจะหันไปกดเรียกพยาบาลก่อนจะหันมามองฉันต่อ
"ขอบคุณค่ะแม่"
"เป็นยังไงบ้างยังเจ็บแผลอยู่ไหม?"
ฉันก้มมองที่ท้องตัวเองแต่กลับไม่เห็นแผลอะไร แต่ความปวดหนึบๆที่ด้านหลังด้านขวามันทำให้ฉันนึกได้ว่าตัวเองโดนยิงที่ช่วงเอว
"ปวดอยู่นิดหน่อยค่ะ หยกหลับไปกี่วันเหรอคะแม่?"
"สามวันได้ลูก ก่อนหน้านี้หนูก็มีแค่หลับๆตื่นๆคงจะจำอะไรไม่ค่อยได้"
แม่ลูบหัวฉันอย่างปลอบประโลม แต่ฉันเหมือนจะจำได้นะว่าช่วงที่ฉันหลับๆตื่นๆนั้นข้างกายมีใครอีกคนค่อยอยู่ดูแลเสมอ และเขาไม่ใช่แม่ฉันแน่นอน
"พี่โซ่เป็นยังไ
