คนที่นี่มีน้ำใจ พูดคุยทักทายกันอย่างจริงใจแถมยังยิ้มง่ายอีกด้วย
“เอ่อ... นายไม่ต้องกินก็ได้นะ คือฉันเองยังไม่กล้ากินเลย” พิมพ์พรรณยืนบิดไปบิดมาเมื่อจนแล้วจนรอดเธอก็ยังทำอาหารไม่ได้เรื่อง ตกลงเหลือไข่อยู่แค่สองฟองเลยทำไข่เจียว แถมมันยังไหม้จนแทบกินไม่ได้อีก
สิงห์ไม่ได้ตำหนิเธอ และเขาก็ไม่พูดอะไรสักคำเดียว แต่ลุกเข้าครัวไปจัดการกับข้าวของมากมายที่เขาซื้อมาก่อนหน้า พิมพ์พรรณตามเขาเข้าไป มองอย่างละล้าละลังเพราะไม่รู้ว่าจะต้องช่วยทำอะไรบ้าง คนหน้านิ่งเป็นนิจมองอย่างเข้าใจก่อนจะพยักหน้าให้เธอทำตาม พิมพ์พรรณหายเงอะงะรีบช่วยเขาโดยเร็วพลัน
หญิงสาวชะเง้อมองเขาทำอาหารอย่างสนอกสนใจ ไม่คิดว่าผู้ชายหน้านิ่งจะทำอาหารได้คล่องขนาดนี้
“ว้าว ข้าวห่อไข่ ทำไมนายทำหอมจัง” พิมพ์พรรณเบียดกายไปจนชิดกับชายหนุ่ม
“หน้าคุณจะหล่นลงไปในกระทะแล้ว” เขาแซว หญิงสาวรีบถอยออกมาเมื่อรู้ตัว
“นายทำเผื่อฉันด้วยเหรอ” เธอมองข
