ผมปาดน้ำตาออกหายใจเข้าลึกๆเพื่อเรียกสติที่ไม่ค่อยจะมีของตัวเองกลับมา นั่งลงไปที่เตียงนอนฝั่งของคนตัวเล็กแล้วเริ่มต้นอ่านดระดาษแผ่นนั้น
'#ถ้าเห็นจดหมายฉบับนี้หนูคงไม่อยู่ที่นี้แล้ว
ขอบคุณตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ขอคุณที่ดูแลหนูเป็นอย่างดี ขอบคุณที่ทำสิ่งต่างๆมากมายให้หนู หนูมีความสุขมากที่อยู่กับพี่ มากจริงๆ ขอบคุณ '
จะขอบคุณอะไรนักหนาเล่ายัยบ้า พี่ก็มีความสุขที่อยู่กับหนูนะมีความสุขมากๆเหมือนกัน
'พี่เป็นรักแรกของหนู พี่จำได้มั้ยวันนั้นที่เชียงใหม่ที่พี่ช่วยเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่นั่งร้องให้ใต้ต้นไม้ใหญ่ในวันที่ฝนตกแรง แต่พี่มอสคงจำไม่ได้หรอก หนูรักพี่ตั้งแต่ตอนนั้นรักมาตลอดจนมาถึงวันที่หนูตื่นขึ้นมาบนเตียงพี่ ตอนแรกหนูเสียใจมากแต่พอรู้ว่าพี่เป็นใครหนูกลับดีใจซะอีก 555 หนูบ้าเนอะ '
พี่ขอโทษที่ตอนแรกจำหนูไม่ได้ หนูรู้มั้ยว่าหนูก็คือรักแรกของพี่ วันที่ฝนตกหนักใต้ต้นไม้ใหญ่มีเด็กผู้หญิงนั่งร้อ
