"คะ " ยัยตัวเล็กตอบพร้อมพยักหน้าลุกขึ้นมากอดอ้อนผม ทำตัวน่ารักอีกแล้ว ผมล้มตัวลงนอนพร้อมกับร่างเล็กที่นอนเกยอยู่บนตัว แนบหน้ากับอกผมเกลี่ยปากผมเล่น "อย่ามีคนอื่นนะ หนูตายแน่ๆ" ยัยตัวเล็กผงกหัวขึ้นมาบอกเสียงอ้อน "ไม่มีหรอก ก็หลงคนนี้จะตายไป " ผมหมั่นเขี่ยวอดบีบจมูกเล็กนั้นไม่ได้ "พรุ้งนี้พี่พาไปเที่ยวไปมั้ยคะ" ทำให้เจ็บแล้วก็ต้องง้อบ้างอะไรบ้านเดียวเธอกลัวผมจนเกินไป ไม่ให้ผมขึ้นมาลงแดงตายสิ "จริงๆนะ เย้ จุ๊ฟ จุ๊ฟ " ปอปลาดีใจใหญ่ลุกขึ้นกระโดดไปมาต่างจากเมื่อกี้ที่ร้องให้ฟูมฟายลิบลับ ใครมันจะกล้ามีคนอื่นว่ะเมียสวยน่ารัก ขี้อ้อน ขนาเนี้ แถมรับอารมณ์ผมได้ตลอดอีก แค่นี้ก็หลงจนโงหัวไม่ขึ้นอยู่แล้วทูลหัว ถึงจะนิสัยเด็กไปบ้างก็เถอะแต่อายุเธอก็เด็กด้วยนั่นแหละ ปอปลา ตอนนี้ฉันดีใจมากๆๆๆที่สุดกระโดนโลดเต้นจนลืมความเจ็บที่มือไปเลยพี่มอสจะพาฉันไปเที่ยวแหละ เขาน่ารักทั้งที่งานเยอะก็ยังจะพาฉันไปเที