พะพิม Talk
ชีวิตของฉันมีเขาคอยวนเวียนอยู่ครบรอบๆ ถึงเขาจะไม่เคยเอ่ยปากขอฉันเป็นแฟนแต่เราสองคนก็มีความสัมพันธ์ที่เกินกว่าจะเรียกคำว่าแฟนไปแล้ว และเขาเคยขอฉันแต่งงานไปหลายครั้งแล้ว แต่ฉันยังไม่มีความมั่นใจเลยสักนิด ฉันอยากรอให้ตัวเองพร้อมมากกว่านี้
ถึงตอนนี้มันจะไม่มีอะไรให้ฉันต้องคอยระแวงแล้วก็เถอะ เขาเป็นผู้ชายที่ฉันสามารถไว้ใจได้ ไม่ต้องคอยกลัวหรือกังวลอะไรเลย
สังคมของเขาและสังคมของฉันมันช่างต่างกันเหลือเกิน
"คุณแม่ขา..."
"น้องเฌอ..." ฉันย่อตัวนั่งลงพูดคุยกับลูกสาวที่กำลังเดินออกมา แกมาโรงเรียนทุกวันโดยมีฉันและคุณชานนท์เป็นคนมาส่ง ช่วงนี้เขาทำตัวติดกับฉันแปลกๆ ไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้มาก่อนเลย เพราะปกติเขาจะต้องออกไปทำงาน แล้วก็กลับบ้านตามเวลาปกติ
ช่วงแรกๆ มันอาจจะแปลกสำหรับเธอแต่ตอนนี้เธอไม่ได้คิดอะไรมากแล้ว
"สวัสดีค่ะคุณพ่อสวัสดีค่ะคุณแม่"
"สวัสดีครับคนเก่ง"
"วันนี้เรียนส
