"พูดแบบนี้หมายความว่าไงวะ" ไต้ฝุ่นล้มตัวนั่งลงบนที่นอนข้าง ๆ ต้นหลิวอีกครั้งก่อนที่จะกอดอกเลิกคิ้วถามเธอด้วยท่าทางที่เรียบนิ่งมากกว่าเดิม
"หมายความว่ายังไงคืออะไรคะ" เรียวปากสวยชะงักไปเอ่ยถามด้วยสีหน้างุนงง เธอพูดไม่น่าเข้าใจตรงไหนกัน
"ก็ที่เธอพูด"
"ก็ตามที่เราพูดไปไงคะ เราไม่ต้องการให้พี่มารับผิดชอบอะไรเรา"
"แต่มันคือครั้งแรกของเธอ"
"ก็เราบอกแล้วไงคะว่าเราไม่เป็นไร" เราไม่อยากให้พี่เขาต้องมารับผิดชอบจริง ๆ เพราะว่าเรื่องทั้งหมดมันไม่ได้เกิดจากความรักแล้วจะมารับผิดชอบแบบไหนกัน
"พี่ไม่ต้องมารับผิดชอบอะไรเราจริง ๆ ค่ะ เราบอกแล้วไงคะ วินวินทั้งคู่" ต้นหลิวเอ่ยย้ำเมื่อเห็นว่าไต้ฝุ่นยังคงนิ่งและแสดงสีหน้าที่ยากจะคาดเดาในความคิด
"ไม่ต้องรับผิดชอบจริง ๆ ค่ะ วินวิน…"
"อืม ถ้าเธอพูดแบบนั้นก็ตามนั้น"
ไต้ฝุ่นเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบอย่างไม่รอให้ต้นหลิวเอ่ยย้ำคำว่าวินวินทั้งคู่จบประโยค ก่
