ดีนะที่มาทัน...1

926 คำ

“คิดว่าพี่กลัวเหรอ จัดมาเลย ของไหมพี่รับได้ทั้งหมดแหล่ะ” ธีธัชท้าทายทันที ส่งผลให้ทอไหมตาโตอย่างไม่อยากจะเชื่อหู ทำไมธีธัชเป็นได้ขนาดนี้ “ออกไปเลย ไม่คุยด้วยแล้ว คุยด้วยก็ไม่แต่เสียกับเสีย” ทอไหมเอ่ยออกมาก่อนจะทำหน้ามุ่ยใส่ “ไปก็ได้ เดี๋ยวลูกจะพลอยเครียดตาม ไปล่ะ ไม่กวนจริงๆ แล้ว” ธีธัชกดปิดกระจก ก่อนที่รถของเขาจะเคลื่อนออกไป ทำให้ทอไหมถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ไปได้ซะที นี่ก็ไม่รู้จะรอดไปกี่วัน เขาเกิดบ้าอะไรของเขา อยู่ดีๆ จะมาอยากแต่งงานกับเธอ ทั้งที่เมื่อก่อนทั้งเธอและเขาเป็นของแสลงของกันและกัน เมื่อเห็นว่ารถโฟลวีลล์ของธีธัชออกไปแล้ว ทอไหมก็หมุนตัวจะเดินกลับไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปทำงานที่รีสอร์ท สภาพจิตใจแบบนี้ เธอคงจะไม่สามารถนอนต่อได้หรอก มีเรื่องให้เครียดเยอะแยะไปหมด เวรกรรมอะไรของเธอกันนี่ เธอไม่เข้าใจจริงๆ แต่แทนที่จะได้พักสมอง เธอกลับพบว่ามารดามายืนอยู่ตรงหน้าเธอตั้งแต่เมื่อไห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม