“สาธุๆๆๆ” ทอไหมยกมือไหว้ ก่อนที่จะขับรถออกไปที่ภูพญารีสอร์ท ต่อให้ความหวังมีน้อย แต่ก็ยังหวังได้ อย่าเพิ่งหมดหวัง จนกว่าจะเจอหน้าธีธัช นี่คือสิ่งที่ทอไหมพยายามปลอบใจตัวเอง
เรือนหลังใหญ่
ทอไหมขับรถยนต์กลางเก่ากลางใหม่ของตัวเองเข้ามาจอด และกำลังจะลงจากรถยนต์ของเธอ เธอก็พบว่ามีรถยนต์เข้ามาจอดเทียบข้างๆ เธอ พอเธอมองเห็นว่าใครเท่านั้นแหล่ะ เธอก็รู้ว่าปาฎิหาริย์ไม่มีจริงๆ ไอ้พี่ธัช ไอ้พี่ธัชจริงๆ ด้วย ตอนนี้ทอไหมเริ่มรน แต่ก็ต้องพยายามที่จะข่มใจตัวเองไว้ เธอลงจากรถและแกล้งทำเป็นไม่สนใจเขา และกำลังจะเดินขึ้นเรือนหลังใหญ่ไป
แต่ธีธัชไม่ปล่อยให้ทอไหมขึ้นไปง่ายๆ แน่นอน เห็นเขาเป็นกิ้งกือไส้เดือนเหรอ เจอหน้าไม่รู้จักทักทายเลย ใช้ไม่ได้เลยจริงๆ ยังไงเขาก็เป็นพี่ชายของเพื่อนสนิทเธอ ยัยไหมนี่ชักจะเอาใหญ่แล้วนะ ว่าแล้วร่างสูงก็รีบเดินลงมาจากรถยนต์โฟลวีลล์ของตนเอง แล้วเดินไปดักหน้าหญิงสาสทันที
“เดี๋ยวน
