ดวงใจธีธัช

ความอับอาย

แสงแดดอ่อนๆ ที่ลอดผ่านม่านหน้าต่างเข้ามาในห้องพักของรีสอร์ท ทำให้ ทอไหม นิธินันท์ สาวร่างบอบบาง ใบหน้าเรียวเล็กรูปไข่ต้องกระพริบตาขึ้นมาด้วยความรำคาญใจ เพราะแสงแดดที่ลอดผ่านม่านหน้าต่างนั้นบังอาจรบกวนการนอนของเธอได้อย่างไร

แต่เมื่อลืมตาขึ้นมาเท่านั้นแหล่ะ ความทรงจำที่ขาดๆ หายๆ เมื่อคืนก็ทำเอาร่างบางต้องตาเบิกโพลงด้วยความตกใจ เมื่อคืนเธอฝันว่าตนเองกำลังมีสัมพันธ์สวาทกับผู้ชายคนหนึ่ง เมื่อคืนเธอทั้งเจ็บและมีความสุข แต่ทำไมมันเหมือนจริงมากขนาดนั้นก็ไม่รู้ ร่างบางกำลังจะลุกไปแต่งตัวเพื่อไปดูความเรียบร้อยที่รีสอร์ทของตนเอง

แต่พอเธอจะลุกขึ้นเท่านั้นแหล่ะ ทอไหมก็พบว่าร่างกายของเธอเปลือยเปล่าอยู่ใต้ผ้าห่มอุ่นผืนนี้ ที่สำคัญไปกว่านั้น เธอไม่ได้นอนอยู่คนเดียวด้วยนี่สิ มีผู้ชายคนหนึ่งนอนอยู่ด้วย แปลว่าเรื่องที่เธอฝันเมื่อคืน มันคือเรื่องที่เกิดขึ้นจริงอย่างนั้นหรือ เธอนอนกับผู้ชายจริงๆ

ทอไหมตกใจเป็นอย่างมาก เธอมองไปที่ผ้าปูที่นอน เธอก็พบรอยเลือดหยดอยู่ที่ผ้าปูที่นอนจริงๆ หมดกันพรหมจรรย์ของเธอ สิ่งที่เธอเฝ้ารักษามาตลอดชีวิต จวบจนเธออายุยี่สิบห้าปี ต้องมาเสียให้ใครก็ไม่รู้ เธอไม่น่าดื่มจนเมาเลย ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่เจอเหตุการณ์แบบนี้

ไวกว่าความคิดก็คือร่างบางนั่นเอง เธอรีบลุกขึ้นไปแต่งตัว เธออับอายเกินกว่าที่จะอยู่ที่นี่ต่อเพื่อเรียกร้องหาความรับผิดชอบจากชายแปลกหน้าคนนี้ มือบางหยิบเสื้อผ้าของตัวเองมาสวมใส่อย่างรีบร้อน และเธอก็ต้องพยายามทำอย่างเบามือที่สุด เพราะไม่ต้องการให้คนที่นอนหลับใหลอยู่ตื่นขึ้นมาเผชิญหน้ากับตนเอง

เมื่อจัดการอย่างรีบร้อน เพียงไม่นานร่างบางก็จัดการกับตนเองเรียบร้อย โชคดีที่ชุดที่เธอใส่เมื่อคืน มันคลุมไปถึงคอ ไม่อย่างนั้นรู้ไปถึงไหนก็อายไปถึงนั่น เพราะรอยรักสีกุหลาบ เต็มคอของหญิงสาว และยังลามมาที่เนินหน้าอกของเธอ ผู้ชายอะไรหื่นเสียจริง

ทอไหมกำลังจะออกไปจากห้องพักของรีสอร์ท แต่ทว่าอีกใจหนึ่งก็อยากเห็นหน้าคนที่นอนกับเธอเมื่อคืน อย่างน้อยถ้าเผื่อท้อง ยังจะพอรู้ว่าใครเป็นพ่อของลูก เธอหยิบมือถือขึ้นมา กะว่าจะถ่ายรูปชายที่พรากพรหมจรรย์เธอไปเสียหน่อย แต่พอเธอเห็นหน้าเท่านั้นแหล่ะ ทอไหมก็ทำโทรศัพท์หลุดมือทันที