เมื่อความจริงปรากฏ...1

1002 คำ

“อย่าไล่ผมออกเลยนะครับนาย ผมดีใจเกินไปเลยลืมเคาะ ไม่คิดว่าจะมีคุณแมนอยู่ด้วย แต่นายต้องดีใจกับของที่ผมเอามาให้แน่ๆ” มงคลยิ้มแหยๆ ด้วยความรู้สึกผิด ก็เขาดีใจจริงๆ นี่นา ไม่อย่างนั้นไม่วิ่งพรวดพราดเข้ามาในห้องผู้เป็นนายแบบนี้แน่นอน “เรื่องกู้วงจรปิดไม่คืบ จะมีเรื่องอะไรที่มันน่าจะดีใจเหรอ” ธีธัชเอ่ยออกมาด้วยท่าทางเฉยชา ด้วยเพราะเขาเครียดเรื่องภาพจากกล้องวงจรปิดอยู่ “ก็เรื่องกล้องวงจรปิดนี่แหล่ะครับ ผมกู้ได้แล้ว” มงคลเอ่ยด้วยเสียงภูมิใจ “ถ้าแกโกหกแกโดนนะมงคล” ธีธัชเอ่ยด้วยเสียงตื่นเต้น “ผมจะไปกล้าโกหกนายได้ยังไง นี่ครับผมเอาภาพลงแฟลชไดร์ทอันนี้แล้ว นายเปิดดูได้เลย” มงคลยื่นแฟลชไดร์ทให้ผู้เป็นนาย ธีธัชรับมาด้วยความดีใจ ในที่สุดเขาก็จะได้รู้แล้วใครคือผู้หญิงปริศนาที่เขานอนด้วยคืนนั้น เขาไม่เคยรู้สึกใจเต้นแบบนี้มาก่อนเลย ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน “ขอบใจมาก ออกไปได้แล้ว” ธีธัชรีบไล่มงคล เพราะต้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม