และแล้วข้อความทางไลน์ก็เข้ามา “ถ้าไม่รับสายพี่ พี่จะไปหาแล้วนะ” ธีธัชพิมพ์ข้อความแล้วส่งมาหาเธอ นั่นทำให้ทอไหมรับสายทันที ด้วยกลัวว่าเขาจะโผล่มาที่นี่ เพราะถ้ามาที่นี่บ่อยๆ รับรองเธอโกหกมารดาไม่ได้ตลอดแน่ๆ
“มีอะไร” เสียงของทอไหมไม่ได้อ่อนโยน ตามอย่างที่ปลายสายอยากจะได้ยิน
[อ่อนโยนกับพี่หน่อยได้มั้ย รู้มั้ยว่าพี่ไม่สบายมาหลายวันแล้ว] เสียงของธีธัชเหมือนว่าเขาจะไม่ได้โกหก
“แล้วทำไมไม่บอกคุณแม่ล่ะ มาบอกไหมทำไม” ทอไหมเสียงอ่อนลงเล็กน้อย เธอยอมรับว่าเธอเป็นห่วงเขา แต่ก็ยังวางฟอร์มอยู่
[ไม่เอา พี่ต้องการกำลังใจ ต้องการคนดูแลหัวใจ] แม้ว่าจะป่วยธีธัชยังไม่วายที่จะหยอดทอไหม ส่วนทอไหมก็รู้สึกร้อนวูบวาบในหัวใจขึ้นมาแปลกๆ ตาบ้านี่อย่ามาเล่นแบบนี้นะ บอกเลยว่าเธอก็เคลิ้มเหมือนกัน
“หัวใจตัวเองไหมยังดูแลไม่ได้ แล้วจะไปดูแลหัวใจใครที่ไหนได้ล่ะ” ทอไหมตอบออกไปอย่างเขินๆ เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าวันหนึ่งเ
