“พี่ก็เหมือนกัน อยากจะเห็นเจ้าตัวเล็กของเราไวๆ แล้วแหล่ะ อยากรู้ว่าเขาจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ถ้าเป็นผู้หญิงก็ขอให้สวยเหมือนไหม แต่ถ้าเป็นผู้ชายก็ขอให้หล่อเหมือนพี่” ธีธัชเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม
“ไม่มีใครเขาชมตัวเองหรอกนะพี่ธัช” ทอไหมเอ่ยด้วยความหมั่นไส้
“พี่ไม่ได้ชม แต่พี่พูดความจริง” ธีธัชยังตีเนียนต่อ
“จ่ะ จริงก็จริงจ่ะ” ทอไหมไม่อยากจะต่อปากต่อคำ ถ้าเขาพูดแล้วมีความสุขก็ให้เขาพูดเถอะ ทอไหมเห็นเขามีความสุขที่ได้เป็นตัวของเขา มันก็คงจะมากพอแล้ว ในเมื่อเลือกที่จะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันแล้ว มันคงไม่มีประโยชน์อะไรที่จะต่อปากต่อคำกันเหมือนเมื่อก่อน
“ไหมของพี่น่ารักที่สุดเลย” ธีธัชโอบกอดร่างบางไว้ ก่อนที่จะจุมพิตหน้าผากมนของหญิงสาวด้วยความรัก เขาแทบจะอดทนรอให้ถึงพรุ่งนี้ไม่ไหวแล้ว ส่วนร่างบางก็ยอมอยู่ในอ้อมกอดอุ่นของเขาอย่างมีความสุข เธอเริ่มมั่นใจในความรู้สึกที่เธอมีต่อเขา แน่นอนว่าสักวันเธอจะบอ
