เวลา บ่ายสองตรง
เสียงอาจารย์พูดปิดคลาสอบรมทำใบขับขี่ดังขึ้น มินหยิบโทรศัพท์ขึ้นดูทันทีเหมือนถูกดึงดูดด้วยสัญชาตญาณ
แต่หน้าจอยังคงเป็นเหมือนเดิม
ไม่มีข้อความใหม่
ไม่มีสายตอบกลับ
ไม่มี “อ่านแล้ว”
“พี่คิณ… ทำไมยังไม่ตอบล่ะคะ”
เธอพึมพำเบา ๆ ทั้งที่พยายามไม่คิดมาก
แต่คิ้วเล็ก ๆ ก็เริ่มขมวดเข้าหากันอย่างห้ามไม่ได้
ในตอนนั้นหญิงสาวกำลังจะกดโทรออกอยู่แล้ว
ทว่า...
ครืดดด!
สายจากป๊า เด้งขึ้นมาแทน
มินรีบกดรับสายทันที
“ค่ะ ป๊า”
เสียงอบอุ่นของป๊าก็ดังลอดมาทันที
“มินลูก...ป๊าเพิ่งกลับมาจากต่างจังหวัดเองนะ เมื่อไหร่จะมาหาป๊า มานอนที่บ้านสักคืนสองคืนไหม ป๊าคิดถึง”
มินกัดริมฝีปากนิด ๆ เธอเองก็คิดถึงป๊าเหมือนกัน
ยิ่งมีเรื่องที่อยากคุย…เรื่องที่พ่อเธอจัดหมั้นให้เธอโดยไม่บอก
“โอเคค่ะ เดี๋ยวมินกลับบ้านนะคะ”
เธอตอบตกลงทันที
เพราะนี่เป็นโอกาสจะคุยเรื่องสำคัญ เรื่อง หมั้นกับพี่คิณ
พอวางสาย
