เมื่อมินบริการโต๊ะวีไอพีของคิณเสร็จ คนตัวเล็กก็เดินมาหลังเคาน์เตอร์
ไม่นานพี่พายเดินมาหามินกับเกลที่กำลังเก็บแก้วหลังเคาน์เตอร์ “มิน เกล เฮียเรียกที่หลังร้านหน่อยจ้ะ เหมือนมีอะไรจะถาม”
สองสาวสบตากันเล็กน้อยก่อนรีบเดินตามเข้าไปทางประตูหลังร้าน ที่นั่นแสงไฟสลัวลง มีเพียงกลิ่นกาแฟและกลิ่นบุหรี่อ่อน ๆ ลอยปนกันอยู่ เฮียทีนยืนพิงโต๊ะไม้ ดูสบาย ๆ แต่รัศมีอำนาจรอบตัวกลับชัดเจนจนรู้สึกได้
“มาแล้วเหรอ พี่พายบอกว่าเฮียให้มาหาใช่ไหม” เสียงทุ้มของเฮียดังเรียบแต่หนักแน่น
“ค่ะเฮีย” มินกับเกลตอบพร้อมกัน
“เป็นยังไงบ้าง พอทำได้ไหม เหนื่อยหรือเปล่า”
มินยิ้มสดใสทั้งที่เหงื่อยังเกาะขมับ “ไม่เหนื่อยเลยค่ะเฮีย สนุกด้วยซ้ำ หนูทำได้!”
“หนูเองก็ทำได้เหมือนกันค่ะ” เกลพูดเสริมพลางยิ้มบาง ๆ อย่างภูมิใจ
เฮียทีนหัวเราะเบา ๆ “ดี ๆ เฮียชอบเด็กขยัน”
จากนั้นเขาหยิบแฟ้มสีดำขึ้นมา “งั้นพรุ่งนี้ เดี๋ยวเฮียให้พี่นุ่น
