เวลาเกือบหนึ่งทุ่ม…
ฟึ่บ!
ประตูบ้านกิตติวรกุลถูกเปิดออกพร้อมร่างสูงของคิณก้าวยาว ๆ ออกมา
ใบหน้าหล่อคมมีความเคร่งเครียดซ่อนอยู่ในแววตา
ต่อให้พยายามไม่แสดงออก…แต่ก็หนีไม่พ้นความรู้สึกอึดอัดในอก
เรื่อง “หมั้น” ที่พ่อบอก…
มันไม่ได้เล็ก ๆ เลย
คิณไม่ชอบอะไรที่ถูกบังคับ
ยิ่งเป็นเรื่องความรัก เขายิ่งเกลียดที่สุด
เขากดรีโมตเปิดรถสปอร์ตคันหรู
เสียงล็อกประตูดัง ปี๊บ!
ชายหนุ่มทิ้งตัวลงบนเบาะหนังแล้วถอนหายใจหนัก ๆ
มือหนาคาดเข็มขัดนิรภัย
ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
กดหน้าจอไม่ถึงสามที ก็ วีดีโอคอล ออกไปทันที
บนหน้าจอปรากฏหน้าไอ้ออโต้ก่อน ตามด้วยไอ้ไทม์ที่สภาพหัวยุ่งเพราะนอนเล่นเกมอยู่
“ว่าไงมึง สีหน้าไม่ดีเลยนะ” ออโต้แซว
“เออ กูว่าง มีไร” ไทม์ถามพลางหรี่ตาขี้เกียจ
คนตัวสูงเม้มปาก แล้วพูดตรง ๆ
น้ำเสียงหงุดหงิดนิด ๆ แบบคนกำลังแบกเรื่องหนักในหัว
“ไปแดกเหล้าหน่อยดิ… ไนท์ตี้วันคลับ”
ออโต้กั
