วันรุ่งขึ้น ตอนหกโมงเช้า
“อื้ออ…”
มินขยับตัวเล็กน้อย บิดขี้เกียจอย่างงัวเงียใต้ผ้าห่มนุ่ม ๆ พร้อมกับดมกลิ่นน้ำหอมอ่อนของคิณยังติดอยู่รอบหมอน
มือเล็กที่ยังไม่รู้สึกตัวดีค่อย ๆ เลื่อนขึ้นไป…
แล้ววางแหมะลงบนแผงอกแน่น ๆ ของเขา
มันอุ่น ๆ แข็ง ๆ และขยับขึ้นลงตามลมหายใจของเจ้าของร่างสูง
ดวงตาคู่สวยกะพริบตาปริบ ๆ
พอลืมตาขึ้นช้า ๆ ก็เห็นหน้าแฟนตัวเองอยู่ใกล้แค่คืบ
ไม่ได้ตกใจเหมือนคืนแรก
แต่กลับ…
ยื่นนิ้วไปจิ้มไหปลาร้าเขาเล่นเฉย
เหมือนลูกแมวกำลังปูไต่สำรวจเจ้าของตัวเอง
คิณยิ้มมุมปากทันที
น้ำเสียงทุ้มต่ำตอนเช้า ๆ ทำเอาใจมินสั่นวาบ
“สนุกไหม?”
“อ๊ะ…!”
คนตัวเล็กสะดุ้งเฮือก รีบชักมือออกเหมือนถูกจับได้คาหนังคาเขา
“พะ…พี่คิณ ตื่นแล้วเหรอ…”
คิณเลื่อนมือมาจับข้อมือเธอเบา ๆ
แล้วกดมันกลับลงบนแผงอกเขาอีกครั้ง
“ตื่นตั้งแต่มินเริ่มลูบแล้ว”
มินหน้าแดงจี๊ดจนถึงใบหู
“มินไม่ได้ลูบนะ แค่…มือมันพล
