ตอนเที่ยง ณ ห้างสรรพสินค้าใกล้มอ
เสียงผู้คนจอแจ กลิ่นป๊อปคอร์น และแสงไฟจากร้านค้าต่าง ๆ ทำให้บรรยากาศในห้างดูสดใสกว่าห้องเรียนหลายเท่า
เกลจูงแขนเพื่อนรักไปเรื่อย ๆ จนเจอกับโซนเกมที่เพิ่งเปิดใหม่
ไฟวิ่งเป็นแถบ เสียงเอฟเฟกต์กระหึ่มไปทั่ว
“มิน! ดูนี่ดิ เกมใหม่เพียบ!”
เกลชี้ไปทางเครื่องเกมแนวตีกลองญี่ปุ่นยักษ์
“ลองเล่นไหมมิน…”
น้ำเสียงเพื่อนสาวอ่อนโยนมาก
เหมือนกำลังบอกว่า มาลืมเรื่องเจ็บ ๆ สักครู่เถอะนะ
มินมองเกมตีกลองสลับกับเกล…
เธอไม่เคยเล่น
ในชีวิตที่ผ่านมา มินถูกเลี้ยงในบ้านหลังใหญ่ ที่ทุกอย่างหรูหรา แต่ก็เหงา
“การชวนเล่นเกมในห้าง” มันไม่เคยเกิดขึ้นเลยด้วยซ้ำ เพราะเธอไปเรียนต่างประเทศตั้งแต่เด็ก
ริมฝีปากเล็กคลี่ยิ้มออกมา
รอยยิ้มเล็ก ๆ ที่เกลพยายามหามาทั้งเช้า
“ไปเล่นก็ได้…ไม่เคยเล่นเลยนะเนี่ย”
“เย้! เดี๋ยวเกลสอนเอง”
เกลหยอดเหรียญ หยิบไม้ตีกลองให้มิน
เสียงดนตรีดังขึ้น จังห
