“ก็ลูกชายตัวดีของเธอนะสิไพลิน ใช้อำนาจปลดงานของนามิจนหมด” เสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นของนามิดังไม่หยุด ตั้งแต่เดินเข้ามาที่บ้านหลังนี้
“จริงเหรอกองทัพ” คุณปราบผู้เป็นพ่อเอ่ยถามลูกชายของตัวเองน้ำเสียงนิ่ง เพราะเขามักจะสอนกองทัพไม่ให้ใช้อำนาจรังแกคนอื่นในทางที่ผิดแต่ก็คิดว่ากองทัพต้องมีเหตุผลบางอย่างถึงได้ทำแบบนี้
“ครับ”
“พี่กองทัพ” เสียงสะอื้นปนเสียใจของนามิเอ่ยเรียกชื่อของกองทัพ ที่ใครหลายคนเห็นแล้วต้องสงสารแต่ไม่ใช่สำหรับกองทัพ
“ทำไมกองทัพถึงทำกับน้องแบบนี้ น้องไปทำอะไรให้” คุณพินิจถามหาเหตุผลเพราะเขาเองก็อยากรู้เช่นกันว่าทำไมกองทัพถึงตัดสินใจทำแบบนี้ เนื่องจากความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นของสองครอบครัวที่มีมานาน
“แกทำไปทำไม กองทัพ” เสียงเข้มและแววตานิ่งของคุณปราบมองลูกชายตัวเองอย่างต้องการคำตอบ
“นามิไม่ได้ทำอะไรผมหรอกครับ”
“เห็นไหมไอ้ปราบ ลูกชายแกรังแกลูกสาวฉัน แบบนี้ครอบครัวแกต้องรับผิดชอบ
